۱۰ فیلم محبوب کریستوفر نولان {قسمت اول}

گروه فرهنگ و هنر: کریستوفر نولان از سال ۱۹۹۸ با نئونوآر «تعقیب» (Following) تبدیل به یکی از مشهورترین فیلمسازان هالیوود شد و دو سال بعد با «ممنتو» موقعیتش را تثبیت کرد. همه‌ی فیلم‌های نولان الهام گرفته از آثار سینمایی هستند که برایش عزیزند چه فیلم کلاسیک محصول ۱۹۲۷ فردریش ویلیام مورنائو باشد که پایه و اساس «دانکرک» شد و چه فیلم کلاسیک علمی-تخیلی مثل «۲۰۰۱: اودیسه فضایی»  که در حقیقت تبدیل به ستون فقرات ساخت فیلم «میان ستاره‌ای» شد.

 

 

به گزارش بولتن نیوز به نقل از دیجیکالا مگ، نولان این روزها مراحل نهایی فیلم «انگاشته» (Tenet) را طی می‌کند که یک حماسه‌ی اکشن است و به همین مناسبت ایندی‌وایر نگاهی انداخته به فیلم‌های محبوب کریستوفر نولان. البته فیلم‌های انتخابی ایندی‌وایر ۳۰ فیلم بوده است که از میان آن‌ها ده فیلمی را که نولان جدی‌تر در مصاحبه‌های دیگرش هم به این آثار اشاره کرده انتخاب کرده‌ایم. فیلم‌هایی که نگاه او را به سینما تغییر دادند. این‌ها فیلم‌هایی هستند که نولان، سینماروها را به دیدن آن‌ها تشویق می‌کند.

۲۰۰۱: اودیسه فضایی


    عنوان اصلی: ۲۰۰۱: A Space Odyssey
    کارگردان: استنلی کوبریک
    محصول ۱۹۶۸

این شاهکار علمی-تخیلی استنلی کوبریک تاثیر فوق‌العاده‌ای روی نولان در زمان کودکی گذاشت. خودش گفته بود که در زمان نوجوانی فیلم را در سینما دیده و مغزش منفجر شده بود. نولان می‌گوید: «من فقط احساس می‌کردم این تجربه‌ی خارق‌العاده‌ای است که به جهان دیگری برده شوی. حتی برای لحظه‌ای هم نمی‌توانستید درباره‌ی آن جهان و وجودش دچار تردید شوید. از کیفیت زندگی خیلی بزرگتر بود.» چند دهه‌ی بعد نولان با نسخه‌ی ترمیم شده‌ی فیلم توری در سرتاسر جهان گذاشت.

«۲۰۰۱: اودیسه فضایی» برمبنای کتاب آرتور سی.کلارک ساخته شده بود و داستان آن در چهار پرده روایت می‌شد. فیلم روایت یک سفر فضایی است اما این سفر بیشتر جنبه‌ی استعاره دارد. اسم فیلم هم به همین سفر اشاره دارد. «اودیسه» نوشته‌ی هومر داستان سفری طولانی و پر از تجربیات گوناگون بود و این همان اتفاقی است که موقع دیدن فیلم کوبریک هم برای کاراکترها و هم تماشاگران رخ می‌دهد. اتفاقی که برای کریستوفر نولان هم رخ داد.

۱۲ مرد خشمگین


    عنوان اصلی:  ۱۲Angry Men
    کارگردان: سیدنی لومت
    محصول ۱۹۵۷

نولان می‌گوید فیلم‌های کمی وجود دارند که مثل درام کلاسیک دادگاهی «۱۲ مرد خشمگین» سیدنی لومت محصول ۱۹۵۷ دینامیک رابطه‌ی میان مردان را به تصویر بکشند.

هنری فاندا و لی جی.کاب بازیگران اصلی فیلم هستند. آن‌ها اعضای هیات منصفه‌ی پرونده‌ای هستند که دیگر اعضایش را هم مردان تشکیل می‌دهند. قرار است در جلسه‌ی مشورت تصمیم بگیرند که آیا نوجوانی که به قتل پدرش متهم شده باید به اعدام محکوم کنند یا نه. در رای‌گیری اولیه همه‌ی اعضای هیات منصفه رای به گناهکاری متهم می‌دهند به جز عضو شماره‌ی ۸ که معتقد است باید یک جلسه‌ی شور و مشورت پیش از تصمیم نهایی برقرار شود. او تردیدهایی در قبال شاهد مطرح می‌کند و کاری می‌کند که همه‌ی اعضای هیات منصفه نسبت به رای‌شان دچار شک شوند. فیلم «۱۲ مرد خشمگین» پنجمین فیلم در فهرست ۲۵۰ فیلم برتر imdb است که نامزد سه جایزه‌ی اسکار هم شد. بعدتر یک نسخه‌ی روسی هم از روی این فیلم ساخته شد.

 

    عنوان اصلی: Alien
    کارگردان: ریدلی اسکات
    محصول ۱۹۷۹

در کنار استنلی کوبریک، ریدلی اسکات هم یکی دیگر از کارگردانانی است که تاثیر زیادی روی نولان در نوجوانی گذاشت. نولان می‌گوید: «کارگردانی که من همیشه طرفدار بزرگش محسوب می‌شوم ریدلی اسکات است. این هواداری از وقتی شروع شد که من بچه بودم. «بیگانه» و «بلید رانر» مغز مرا منفجر کردند چون در آن‌ها جهان‌های خارق‌العاده‌ای خلق شده بود که از همه‌ی جهات قابل توجه بود.»

«بیگانه» داستان یک سفینه‌ی فضایی تجاری است که هفت سرنشین دارد و آن‌ها در راه بازگشت به زمین از سیاره‌ای دیگر پیام کمک دریافت می‌کنند. سرنشینان که منجمد شده بودند توسط هوش مصنوعی سفینه از انجماد خارج می‌شوند. اول فکر می‌کنند به زمین رسیده‌اند اما بعد می‌فهمند که باید روی سیاره‌ای دیگر فرود بیایند و در آن‌جا با موجودات ناشناسی روبه‌رو می‌شوند. این فیلم پنجاه و سومین فیلم میان ۲۵۰ فیلم برتر imdb است که البته فقط در بخش فنی مورد توجه اسکار قرار گرفت و یک اسکار جلوه‌های ویژه را از آن خودش کرد.

در جبهه غرب خبری نیست


    عنوان اصلی: All Quiet On The Western Front
    کارگردان: لویی مایلستون
    محصول ۱۹۳۰

نولان می‌گوید: «این بهترین و اولین فیلمی است که نشان می‌دهد چه‌طور جنگ انسان‌ها را از خصایل انسانی‌شان دور می‌کند. با دوباره دیدن این شاهکار متوجه می‌شوید که تنش و وحشت هیچ‌وقت بهتر از این به تصویر کشیده نشده است. برای من فیلمی است که قدرت مقاومت جمعی را در برابر پیدا کردن معنا و منطق در سرنوشت فردی تجسم می‌کند.»

لویی مایلستون این فیلم را بر اساس کتاب اریش ماریا رماک ساخت. داستان فیلم در روزهای ابتدایی جنگ جهان اول اتفاق می‌افتد. ارتش آلمان تحت عنوان دفاع از مرزهای کشور مشغول سربازگیری است و یک معلم پیر در کلاس شاگردان را تشویق می‌کند که به جبهه بروند. دانش‌آموزان هم که احساساتی شده‌اند همه برای جنگ نام‌نویسی می‌کنند.

انستیتو فیلم آمریکا این فیلم را در سال ۱۹۹۸ به عنوان فیلم پنجاه و چهارم صد فیلم برتر سینمای آمریکا انتخاب کرد و سال ۲۰۰۸ هم به عنوان هفتمین فیلم در میان ده فیلم برتر حماسی قرار گرفت.

نبرد الجزیره


    عنوان اصلی: The Battle Of Algiers
    کارگردان: جیلو پونته‌کوروو
    محصول ۱۹۶۵

یکی دیگر از آن فیلم‌هایی است که تاثیر فوق‌العاده‌ای روی کریستوفر نولان داشته است و به خصوص موقع ساختن فیلم «دانکرک» این تاثیر مشهودتر شده است. نولان درباره‌ی درام تاریخی جیلو پونته‌کوروو که در میانه‌ی دهه‌ی شصت ساخته شده می‌گوید: «این فیلم مختص یک زمان خاص نیست. با آن روایت مستندنمای تاثیرگذارش یک اثر جاودانه است. همین روایت شما را وادار می‌کند که با شخصیت‌های فیلم احساس همدردی بکنید. همدردی که خیلی واقعی اتفاق می‌افتد و به آن برخوردی که غالبا با شخصیت‌های سینمایی داریم ارتباطی ندارد. ما خیلی ساده به آدم‌های این فیلم اهمیت می‌دهیم چون موقعیت واقعی آن‌ها را حس می‌کنیم و شرایط عجیبی را که با آن روبه‌رو هستند.»

فیلم برپایه‌ی اتفاقاتی که در جنگ الجزایر افتاد ساخته شده است و به همین دلیل نمایش آن تا سال‌ها در سینماهای فرانسه ممنوع بود. اتفاقاتی که بین سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ در الجزایر برای رسیدن به استقلال و بیرون آمدن از زیر سلطه‌ی فرانسوی‌ها افتاده بود در این فیلم به روشی شبیه مستند به تصویر کشیده می‌شود.